Laurent Miquel Pere et Fils Syrah Grenache 2010

Zrobiony z typowych dla południowej Francji „papużek nierozłączek” kupaż, degustowany przeze mnie kilka miesięcy temu, razem z innym winem tego samego producenta (Laurent Miquel Pere et Fils chardonnay – viognier). Papużki nierozłączki to oczywiście syrah i grenache, które namiętnie są blendowane w tym regionie. Na szczęście dla siebie robiłam wtedy dość szczegółowe (choć miejscami chaotyczne) notatki, z których momentami się śmieję i nad którymi momentami płaczę (cóż... każdy przecież kiedyś się uczył, prawda?)

Laurent Miquel Père et Fils Syrah Grenache 2010



Pere et Fils Syrah Grenache 2010



Wine Lady - parę słów

Wpis został zarchiwizowany

Chateau Nenin 1998 Domaines Delon Pomerol

Podczas wizyty w Bordeaux i okolicach miałam okazję odwiedzić jedną ze słynniejszych posiadłości regionu – Domaines Delon, do której należy między innymi Château Nénin – i właśnie tu, w Pomerolu, robi się wino Nenin, kupaż merlota (78%), cabernet franc (21%) i cabernet sauvignon (1%). Poniżej notatki z degustacji rocznika 1998.

Château Nénin 1998



Nenin 1998



Collezione di Paolo Bianco Vergine Valdichiana DOC 2010

Dzisiaj parę słów na temat toskańskiego kupażu stworzonego z trzech lokalnych szczepów (trebbiano i malvasia oraz chardonany). Choć chardonnay nie należy do moich ulubionych szczepów, to w tym kupażu jest znośny ;) Ponadto do degustacji przekonało mnie określenie ‘białe chianti’, a tak im określeniem wino się szczyci (tak, w przypadku win bywam podatna na hasła marketingowe..). Więcej o degustacji, moich wrażeniach i samym winie poniżej.

Collezione di Paolo Bianco Vergine Valdichiana DOC 2010

Pierwsze wrażenie: Ładna jasna barwa wina, a dodatkowo przyjemny lekko słodkawy aromat melona.

E. Guigal Cotes-du-Rhone 2007

Wspomnienia z degustacji bardzo dobrego wina z Doliny Rodanu (Maison E. Guigal). Degustowałam to wino w tym samym dniu, kiedy Chateauneuf-du-Pape Domaine de la Solitude (post można znaleźć tutaj) i Guigal był zdecydowanie lepszy.

E. Guigal Côtes-du-Rhône 2007

Domaine de la Solitude Chateauneuf-du-Pape 2009

Dziś parę słów na temat moich wrażeń z Chateauneuf-du-Pape – wina, które miałam okazję spróbować  jakiś czas temu podczas degustacji w Warszawie. Pomimo wartości i apelacji, wino było raczej średnie, lub nawet odrobinę na minus jeśli chodzi o wrażenia smakowe. To (niestety) kolejny przykład tego, że samo ‘Chateauneuf-du-Pape’ nie wystarczy i nie zawsze oznacza wina naprawdę smaczne.

Domaine de la Solitude Chateauneuf-du-Pape 2009

Greywacke Sauvignon Blanc 2011 Kevin Judd

Sauvignon blanc z Nowej Zelandii o delikatnym aromacie i doskonale zrównoważonym smaku.

Champagne Vranken Cuvee Diamant jak marzenie

Mam nowe marzenie :) mam nadzieję, że się ziści niebawem :) Butelka jest śliczna! Jestem przekonana, że smakuje wyśmienicie... hmm...

Zdjęcia zostały pobrane ze strony producenta i nie są moją własnością.

Lotnisko w Bordeaux

Wpis zostal zarchiwizowany